آشنائی با مشاهیر معماری ایران و جهان – 2

آرامگاه خیام
4

زندگی و آثار معماری هوشنگ سیحون

این دومین شماره از مجموعه ” آشنائی با مشاهیر معماری ایران و جهان ” در ” بهفرم کفپوش ” است. در مقدمه این مجموعه یادداشتهای ” بهفرم کفپوش ” اشاره شد که در اینجا خواهیم کوشید قدری مشروح تر به زندگی و آثار تعدادی از معماران برجسته ایران و جهان بپردازیم. دومین شماره این مجموعه یادداشتهای ” بهفرم کفپوش ” به دکتر هوشنگ سیحون اختصاص دارد.

هوشنگ سیحون 31 مرداد 1299 در تهران زاده شد. خانواده او عمدتا اهل موسیقی بودند. پدرش از شاگردان تار میرزا عبدالله فراهانی بود و مادر, تار و سه تار می نواخت. میرزا عبدالله فراهانی, احمد عبادی, آقا حسینقلی و . . . علی اکبر شهنازی از جمله نزدیکان ایشان بشمار میروند.

همانقدر که خانوده هوشنگ سیحون نقشی مهم در حفظ و گسترش موسیقی ملی ایران داشتند, او نیز در معماری مدرن ایران جایگاهی مهم دارد که هرگز فراموش نخواهد شد !

او که سالها استاد و رئیس دانشکده معماری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود, علاوه بر تربیت نسلی از بهترین مهندسین معمار کشور, آثار معماری عدیده از خود بجای گذاشته است.

آرمگاه های ابوعلی سینا, خیام, نادرشاه, فردوسی و کمال الملک, ساختمانهای نقشه برداری کشور, موزه توس, کارخانه نخ ریسی کورُس اخوان, ساختمان مرکزی بانک سپه, مجتمع آموزشی فرح, کارخانه آرد مرشدی, مجتمع آموزشی یاخچی آباد, سینماهای آسیا و مرکزی در تهران, کارخانه کانادادرای(زمزم امروز) در ابتدای خیابان جیحون تهران و حدود 150 پروژه مسکونی از جمله آثار این معمار برجسته ایرانی است.

هوشنگ سیحون : شهریور 1341

” گالری سیحون ” متعلق به همسر او معصومه نوشین ( سیحون ) می باشد که از نمایشگاههای مهم تابلوهای نقاشی در تهران بشمار میرود.

هوشنگ سیحون معتقد بود معماری اسلامی در واقع همان ادامه معماری عهد ساسانی است. از نظر او در معماری, کاربری اهمیت بسیار دارد و بهمین جهت خیلی به ایده های شلوغ و فانتزی در معماری اعتقاد نداشت. از جمله نکات مورد نظر او در معماری, اهمیت تناسب ابعاد و احجام بود.

هوشنگ سیحون و خانواده اش با وجود آنهمه خدمات برای معماری ایران و . . . موسیقی ملی, بعد انقلاب بهمن 57, بجهت مذهب بهائی خانواده, دچار مشکلاتی عدیده گردیده و بناچار مجبور به جلای وطن شد. این ” غربت ” بعد بیش از 20 سال, بالاخره با مرگ او در ماه مه 2014 ( در 93 سالگی ) در ونکوور کانادا ” خاتمه ” یافت.

او در طراحی کارخانه ” کانادادرای ” ایده بدیع و بسیار جالبی را مطرح کرد که باعث شد نمای شمالی سالن تولید این کارخانه برای سالها به یک نمایشگاه عمومی صنعتی بدل شود. در این سالها و هم اکنون, رهگذران دقایقی ایستاده و به تماشای بخش آخر خط تولید نوشابه می پردازند.

هوشنگ سیحون علاوه بر معماری, نقاشی و طراحی هم میکرد. تعدادی از تابلوهای نقاشی او هم اینک موجود است.

ما در ” بهفرم کفپوش ” , ضمن فرصتهای مناسب به معرفی دیگر مشاهیر معماری ایران و جهان ادامه خواهیم داد.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.